മഴ മറന്ന ആകാശം അകലെയുണ്ട്
ചിരി മാഞ്ഞു പോയ പുഴകളുണ്ട്
പൂവായ് വിടരാത്ത മൊട്ടുകള്‍
വീണു കിടപ്പുണ്ട്
കൂടു കൂട്ടാനാവാതെ കിളികള്‍ ഗഗനത്തിലുമുണ്ട്
എനിക്കു മഴയുണ്ടായിരുന്നു
പുഴയുടെ ഗാനം ഉള്ളിലൊഴുകിയിരുന്നു
പൂവിന്‍ മണംഅറിഞ്ഞവന്‍ രുചിയറിഞ്ഞ നാക്കുള്ളവന്‍ കിളിക്കൂടു കണ്ടു
വളര്‍ന്നവന്‍ ഞാന്‍
കുടിക്കാനില്ലിറ്റു വെള്ളം
ഇന്നെനിക്കു
മുന്‍പേ പെയ്തു
തോര്‍ന്ന മഴ നീര്‍ച്ചാലുകളുമില്ല
തണലില്ല വെയിലേറ്റു ഇലയറ്റു വീണ ചുവടുകള്‍ കറുത്തു കിടക്കുന്നു
മരക്കുറ്റികള്‍ തേങ്ങലുകള്‍
കേള്‍ക്കുന്നു
വിത്തേ മുളച്ചു പൊങ്ങൂ എന്‍ ഉയിരില്‍ വേഗം
എന്‍റെ ചോര പോഷണം ചേര്‍ത്തു വളരൂ ദ്രുതം
കൂടു കൂട്ടൂ എന്‍റെ കണ്ണു ചൂഴ്ന്ന മടകളില്‍ ഇനിയേറെ കാലം
വാരിയെല്ലില്‍ സുമലതകള്‍ പിണഞ്ഞു പടരണം
നാഭിയില്‍ വേരു പിടിക്കണം
എനിക്കു നല്‍കാന്‍
ഉള്ളത്‍ എന്‍റെ ഉയിരും
അസ്ഥിപഞ്ജരങ്ങളും മാത്രം
എനിക്കൊന്നു കൂടെ രുചിക്കണം കായ്കള്‍ വീണ്ടും
ഇനിയും അറിയണം
അനുഭവിച്ചീടണം പൂവിന്‍ സുഗന്ധം
അലിയണം ആ ദിവ്യാനുഭൂതിയില്‍
വിലാപമാണോ പ്രാര്‍ത്ഥനയാണോ
അറിയില്ല എനിക്കെങ്കിലും
കേള്‍ക്കുക ഇരിപ്പിടം നഷ്ടമായൊരീ നരഹൃത്തിലെ ഗദ്ഗദങ്ങള്‍
