നിന്‍റെ ചോരയുടെ സുഗന്ധം
മുഖത്തിന്‍ വീര്യം
കണ്ണിലെ നിലാവ്
തലമുറയുടെ ഉണര്‍ത്തു പാട്ടുകള്‍
ആദര്‍ശത്തിന്‍ സുഗന്ധം
നിശ്ചയ ദാര്‍ഢ്യത്തിന്‍ വീര്യം
ശാന്തതയുടെ നിലാവ്
ചുവന്ന വസന്തത്തിന്‍ പിറവികള്‍
നിന്‍റെ പേരുകള്‍
നിന്‍റെ നാടുകള്‍
നീ ഏറ്റ വെയിലുകള്‍
തണലിന്‍റെ വേരുകള്‍
ഗാന്ധി ക്രിസ്തു അലിമാരുടെ
നിണമേറ്റു പൂത്ത തലമുറകള്‍
കയ്യിലേന്തി നിന്‍ പതാക
നെഞ്ചിലേന്തി നിന്‍ വികാരം
ഇന്നും പതാകകളുണ്ട്
പുതപ്പിക്കുന്നുണ്ട് പലരില്‍
കുടിപ്പകയുടെ ദംഷ്ട്രയേറ്റവര്‍
വരമ്പത്തു തീര്‍ന്ന ജന്മങ്ങള്‍
ഇന്നും നിന്‍റെ പേരിട്ടവര്‍
പിറക്കുന്നുണ്ട് പിടയുന്നുണ്ട്
അവരുടെ ചോരയും ഒലിച്ചു
അതിനെന്തിത്ര ദുര്‍ഗന്ധം
അവരുടെ മുഖത്ത് ഭയപ്പാടുകള്‍
നിരാശയേറ്റു തളര്‍ന്ന കണ്ണുകള്‍
തണല്‍ പോയ കുറ്റിക്കു കീഴെ
വിപ്ലവം കിനാകണ്ടവര്‍
ഇന്ന് പൊട്ടി തുടങ്ങിയ കൊടിമരച്ചോടില്‍
ബലിയായ് തീര്‍ന്നത്‍
അമ്മയുടെ മിഴിനീര്‍ തുള്ളികള്‍
